သာမန္လက္လုပ္လက္စား လူတစ္ဦးဟာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးဆီလာၿပီး ခုလိုေမးခဲ့တယ္။
"ဘုန္းဘုန္း... ကံၾကမၼာဆိုတာ တကယ္ရွိသလား?"
"ရွိပါတယ္.."
"တပည့္ေတာ္ကို တစ္သက္လံုးဆင္းရဲေအာင္ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ကံၾကမၼာက ဖန္ဆင္းေနသလား?"
"တကာရဲ႕ ဘယ္ဖက္လက္ဖဝါးကိုေပးပါ... ဒီမွာၾကည့္.. ဒါက အခ်စ္လမ္းေၾကာင္း၊ ဒါက အလုပ္အကိုင္လမ္းေၾကာင္း၊ ဒါက ဘဝလမ္းေၾကာင္း"
ဆရာေတာ္က ေျပာေျပာဆိုဆို အဲဒီလူရဲ႕လက္ဖဝါးကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။
"ရွိပါတယ္.."
"တပည့္ေတာ္ကို တစ္သက္လံုးဆင္းရဲေအာင္ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ကံၾကမၼာက ဖန္ဆင္းေနသလား?"
"တကာရဲ႕ ဘယ္ဖက္လက္ဖဝါးကိုေပးပါ... ဒီမွာၾကည့္.. ဒါက အခ်စ္လမ္းေၾကာင္း၊ ဒါက အလုပ္အကိုင္လမ္းေၾကာင္း၊ ဒါက ဘဝလမ္းေၾကာင္း"
ဆရာေတာ္က ေျပာေျပာဆိုဆို အဲဒီလူရဲ႕လက္ဖဝါးကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုဆက္ေမးတယ္။
"ခုနားကျပတဲ့ လကၡဏာလမ္းေၾကာင္းေတြ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ?"
"တပည့္ေတာ္ရဲ႕ လက္ထဲမွာပါ" ေတြေဝစြာနဲ႔ သူျပန္ေျဖတယ္။
"ခုနားကျပတဲ့ လကၡဏာလမ္းေၾကာင္းေတြ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ?"
"တပည့္ေတာ္ရဲ႕ လက္ထဲမွာပါ" ေတြေဝစြာနဲ႔ သူျပန္ေျဖတယ္။
"ဒီလိုဆိုရင္ ကံၾကမၼာကေရာ?"
အဲဒီအခ်ိန္က်မွ ဆရာေတာ္ေျပာတဲ့ စကားကို သူသေဘာေပါက္ နားလည္လိုက္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ကံၾကမၼာဆိုတာ သူတစ္ပါး ပါးစပ္ဖ်ားမွာရွိတာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္လက္ထဲမွာပဲရွိေၾကာင္း သူနားလည္လိုက္ပါတယ္။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
No comments:
Post a Comment