"ေက်ာက္စာ ထဲကေျပာတဲ့ မြန္-ရခိုင္ ေသြးစည္းမႈ"

ရခိုင္ဘက္က ေက်ာက္စာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အလွမ္းေ၀းတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုတင္၀င္း ေက်းဇူးက အေတာ္ႀကီးတယ္။ အစ္ကို႔ေက်းဇူးေၾကာင့္သာ အခ်ဳိ႕ေက်ာက္ခ်ပ္ေတြ ထိေတြ႕ခြင့္ရပါတယ္။ ရခိုင္ေက်ာက္စာေတြထဲမွာ ပုရိမ္အဆံုးေတာင္ ေက်ာက္စာဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မြန္ေတြအတြက္ အေတာ္ေလး အေရးပါပါတယ္။ ပုရိမ္အဆံုးေတာင္ေက်ာက္စာဟာ ႏွစ္မ်က္ႏွာပါ ေက်ာက္ခ်ပ္ျဖစ္ပါတယ္။ မြန္ဘုရင္ ရာဇာဓိရာဇ္ နဲ႔ အင္း၀ဘုရင္မင္းေခါင္ တို႔ရဲ႕ အႏွစ္ေလးဆယ္စစ္ပြဲဟာ အားလံုး စိတ္၀င္စားတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းႀကီးပါ။ မြန္ နဲ႔ ဗမာ အၿပိဳင္တိုက္ၾကရင္း ရခိုင္ပါ ၀င္ရႈပ္သြားရတဲ့ အပိုင္းလည္း ရွိပါတယ္။ သကၠရာဇ္ ၇၆၅ မွာ အင္း၀မင္းေခါင္ တို႔က မြန္ကို တုိက္ဖို႔ အားစုတဲ့ အေနနဲ႔ ရခိုင္ နဲ႔ ရွမ္းျပည္ေတြကို သိမ္းပါတယ္။ ရခိုင္ဘုရင္ စစ္ေရး အေရးနိမ့္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါ သူ႔သား နရမိတ္လွ ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ကို အကူအညီ ေတာင္းပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ ကလည္း သကၠရာဇ္ ၇၆၉ မွာ ရခိုင္ကို ျပန္တုိက္ေပးပါတယ္။ ႏုိင္ေတာ့ နရမိတ္လွ ကို နန္းျပန္တင္ေပးပါတယ္။ တစ္ခါ သကၠရာဇ္ ၇၂၂ မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာတုိ႔ ျပန္တုိက္ပါတယ္။ နရမိတ္လွ ထြက္ေျပးရျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မြန္တပ္ေတြ ျပန္တုိက္ေပးလို႔ အဲ့ဒီႏွစ္မွာပဲ နရမိတ္လွ နန္းျပန္ရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ မြန္ နဲ႔ ရခိုင္ ေသြးစည္းခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေသြးစည္းခဲ့လဲ။ ဒီေက်ာက္စာက သက္ေသပါ။ ဒီေက်ာက္စာမွာ ေရးထုိးသူနာမည္ မေတြ႕ပါ။ ပ်က္ေနတဲ့ အထဲပါသြားတာ ထင္ပါတယ္။ ရခိုင္ၾတားမင္းႀကီးလို႔ ေျပာထားပါတယ္။ နရမိတ္လွ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေက်ာက္စာက သူ သစၥာဆိုတာပါ။ ငါ့အစ္ကို ရာဇာဓိရာဇ္ကို ေသေၾကာင္းမႀကံဘူး၊ ပ်က္စီးေၾကာင္း မႀကံဘူး။ သူမ်ားေတြက ရာဇာဓိရာဇ္ ပ်က္စီးေၾကာင္း ၾကံခိုင္းရင္လည္း သူမလိုက္နာဘူး။ သူ ကတိျပဳတယ္။ ဒီကတိဖ်က္မိရင္ ေသြးပြက္ပြက္အန္ၿပီး ေသပါေစ၊ ေျမၿမိဳၿပီးေသပါေစ စသျဖင့္ က်ိန္ဆိုထား ပါတယ္။ ဒီေက်ာက္စာမွာ င့ါ အစ္ကို ရာဇာဓိရစ္ လို႔ ေရးထားတာမို႔ ရာဇာဓိရာဇ္ ဟာ ရခုိင္ကို လိုခ်င္လို႔ အႏုိင္အထက္သိမ္းတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပံုက်မ္း ေဖာ္ျပခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က မြန္ေတြ စစ္ကစားၿပီး ရခိုင္ကို ထိပါးတယ္လို႔ ထင္တာ လံုး၀မွားပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္က နရမိတ္လွကို ကူညီတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ နရမိတ္လွက ေက်းဇူးတင္ၿပီး သစၥာရွိေၾကာင္း ျပပါတယ္။ က်ဴးေက်ာ္ခံရတာ မဟုတ္ပါ။ ညီလို အစ္ကိုလို ခ်စ္ေၾကာင္းကိုလည္း သူ႔စကားကကို သက္ေသျပေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ပုရိမ္အဆံုးေတာင္ ေက်ာက္စာဟာ မြန္ ရခိုင္ ခ်စ္ၾကည္ေရးအတြက္ အေရးပါတဲ့ ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဒီေက်ာက္စာ ေရးထိုးတဲ့ ခုႏွစ္ကို ဆရာႀကီး ဦးဦးသာထြန္းက (၇၇၂) ျဖစ္ေလာက္တယ္လို႔ မွန္းပါတယ္။ ဆရာႀကီးမွန္းတာလည္း သင့္ျမတ္ပါတယ္။ (၇၆၉) ၀န္းက်င္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ေကာင္းတယ္လို႔ လည္း ထင္မိပါတယ္။
(Credit and Thanks to Lwin Maw Oo.)
ပုံ(၁) ပုရိမ္အဆုံးေတာင္ ရခုိင္ေက်ာက္စာ

ရကၡိဳင္ႏိုင္ငံေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ က်ေရနိ႔ ႏွင္႔ ပက္သက္၍

အုိ - သာလီစြ အမ်ိဳးရုိ႕ ……

ရခိုင္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ က်ဆံုးေရနိန္႔ေစာ္ (1784 A.D ဒီဇင္ဘာ ၃၁-ရက္)လုိ႔တစ္မ်ိဳး၊ (1785 A.D ဇန္နဝါရီလ (1)ရက္လုိ႔တစ္တုိင္၊ (1785 AD ဇန္န၀ါရီ ၂ )ရက္နိန္႔လုိ႔တစ္ဖုံ၊ အတည္တက် ခုိင္ခုိင္မာမာမဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးယူဆနိန္ကတ္စြာတိကုိ တြိရပါေရ။ ေနာက္တစ္ခါ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၁၄၆) ခုႏွစ္လုိ႔ ျပာသုိလဆန္း(၇)ရက္၊ တတုိင္က ျပာသုိလဆုတ္(၇) စေနနိန္လုိ႔ ေရးစြာတိကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးတြိရပါေရ။ ယင္းအတြက္နန္႔ အမ်ိဳးတိ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ႏုိ္င္ေအာင္ သက္ေသအေထာက္ အထား ရသေလာက္ျဖင္႔တင္ျပလုိက္ပါယင္႔ ။

ဗမာဘုရင္ ဘုိးေတာ္ေမာင္၀ုိင္း သိမ္းယူလားခေရ ရခုိင္ႀကီးေျပာင္းအေျမာက္မွာ ဓည၀တီ ရကၡိဳင္ျပည္အား စစ္ေအာင္နိန္႔ကုိ ရြီးထုိးထားစြာကုိ တြိရပါေရ ၊ ယင္းၾကီးေျပာင္း အေျမာက္သည္ အဂု စေကာ႔တလန္လား၊ ေ၀လ္းမွာလား ဟိေရလုိ႔ သိရေရ။ ယင္းႀကီးေျပာင္းမွာ ရြီးထားစြာက { ၁၁၄၆-ခု ျပာသုိလ္ လျပည့္ေက်ာ္ ၇ ရက္ စေနည ေလးခ်က္တီးေက်ာ္နာရီတြင္ ဓည၀တီကုိသိမ္းရ }(ပုံ) ရႈ ဟု ရြီးထားေရအတြက္ေၾကာင္႔ ယင္းျမန္မာသကၠရာဇ္ (၁၁၄၆)ခုႏွစ္ ျပာသုိလ္လျပည့္ေက်ာ္(၇)ရက္ စေနေန႔ ကုိ ႏွစ္တေထာင္ ပကၡဒိန္ႏွင္႔ တုိက္ဆုိင္ၾကည့္လုိက္ေတခါ ယင္းနိ႔သည္ ခရစ္္ (1785 )ခုႏွစ္ ဇႏၷ၀ါရီလ(၁) ရက္ စနီနိ႔ ျဖစ္နိန္စြာကုိိတြိရပါေရ၊ (ပုံ)ရႈ

ယင္းအတြက္နန္႔ ရခုိင္ႏုိင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ က်ဆုံးေရ နိ႔သည္ ရုပ္၀တၳဳသက္သီအေထာက္အထားအရ သာသနာသကၠရာဇ္အားျဖင္႔ ( ၂၃၂၈) ႏွစ္ၿပီးေက၊ ရခုိင္သကၠရာဇ္သည္ (၁၁၄၆)ခု ျပာသုိလ္လျပည့္ေက်ာ္(၇) ရက္ စနီနိ႔ျဖစ္ပါေရ။ ခရစ္ႏွစ္သည္ (1785)ခု ဇႏၷ၀ါရီလ (၁) ရက္ စနီနိ႔ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါေရ အမ်ိဳးရုိ႕…….။
တိတိက်က်ေျပာရဖုိ႔ဆုိေက ရခုိင္သားေပ်ာ္ႀကီးက်တိ HAPPY NEW YEAR က်လုိ႔ ေအာ္ေရ အခ်ိန္ၿပီးေက အရက္ယစ္လုိ႔ မူးနီေရခါပါ အမ်ိဳးရုိ႕ ......။


ေမာင္ျဖဴ (ႀကြီတဲကၽြန္း)
30-12-2015

ငရို့တိ သရုပ္မွန္...

ငါရို ့တိေျပာနိန္စြာ
စကားလုံးတိမဟုတ္
ႏွစ္ေပါင္းရာနန္ ့ခ်ီပနာ
ဖိႏွိပ္ခံလာရလို ့
ထြက္ေပါက္ရွာဖို ့
ထြက္က်လာေရ
ရင္တြင္းေပါက္ကြဲသံဇိုင္တိ…..၊


ငါရို ့တိ ရြီးနိန္စြာ
စာလုံးတိမဟုတ္
ႏွစ္ေပါင္းရာနန္ ့ခ်ီပနာ
ဖ်က္ဆီးခံလာရလို ့
ျပန္ပနာရွင္သန္ဖို ့
သြီးနန္ ့ခင္းထားေရ
လမ္းမတိ…..၊


ငါရို ့တိဆိုနိန္စြာ
ေတးျခင္းတိမဟုတ္
ႏွစ္ေပါင္းရာနန္ ့ခ်ီပနာ
မ်ိဳသိပ္ထားလာရလို ့
လြတ္လမ္းရွာဖို ့
ျပန္အန္က်ေရ
ဘ၀အစိတ္အပိုင္းတိ….၊


ငါရို ့တိအသက္ရွင္နိန္စြာ
နီ၀င္မိုးလင္း စားျခင္းအတြက္မဟုတ္
ကိုယ့္သမိုင္းအမြီကို ကိုယ္ရို ့ထမ္းပနာလားဖို ့
ကိုယ့္ပစၥကၡကို ကိုယ္ရို ့ဂုဏ္သိကၡာနန္ ့တည္ေဆာက္ဖို ့
ကိုယ့္အနာဂတ္ကို ကိုယ္ရို ့ပိုင္ဆိုင္ဖို ့
ကိုယ့္ျမီ ကိုယ့္ရီနန္ ့ ကိုယ့္ျပည္ရနံ ့ကို ရွုပနာ
ငါရို ့တိ ဇာလဲဆိုစြာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ၾကည့္ဖို ့…..၊

......................

ခိုင္ေအာင္ေအာင္
၁၂၊၀၉၊၂၀၀၉

ျဖစ္တည္မႈ....။

တဖက္တခ်က္မာ မင္းနန္႔ငါ
နားလည္မႈနန္႔ ျဖတ္သန္းနီကတ္ရခါ
သံသယဆိုေစာ္ကို စားလုံးမေပါင္းမိေအာင္
ေသ်ွာင္ပနာ ေလ်ွာက္လွမ္းနီကတ္ယင္း
မႀကာမႀကာ ဝင္လာေစာ္အတြီးတခု
သြီးအီးယင္း အရွိန္ပ်က္မလားဖို႔
အားတင္းယင္းနန္႔ ေျဖသိမ္႔ရေရ...။

ပူတုန္းေသာက္မွ အာဟာရျဖစ္ေတ
ဆန္ျပဳတ္ေခ် တခြက္ပုိင္ေတာ့မျဖစ္ခ်င္
သုံးတန္ရာသီနန္႔ အစဥ္အျမဲလန္းျမန္းစီဖို႔
မေတာင့္တလည္း ေတာက္ပေရနီတစင္းအျဖစ္
ရွိျဖစ္ပ်က္သမ်ွ ေဒ့ရင္ဆုိင္ယင္းရွိနီေမ
ႀကီြကြဲျခင္းဆိုေရေခါင္းစုိင္ ေအာက္မာေတာ့
ငါမင္းသားတပါးျဖစ္ နာမည္မႀကီးခ်င္
ညီမ်ွျခင္းက ငရို႔ႀကားမာျဖစ္နီသင္႔ေရေလ...။

နိတိဆက္ယင္း ရက္တိေျပာ

င္း
မေဟာင္းမႏြမ္း သသပ္ယယပ္နန္႔
လည္ပတ္နီေရ ငါ့သြီးနွလုံးအိမ္ေခ်က
လြမ္းေစညႊန္ရာသို႔ ဦးတည္စီးဆင္း
သတ္မွတ္ခ်က္ အနီနန္႔က တက္မက္မႈရာ...။

ယုံႀကည္ပသ ကိုးကြယ္မႈဆုိေစာ္က
စိတ္၏သန္႔စင္ ေျဖာင့္ျဖဴးရာေလ
သက္ဝင္ျမတ္နူိး တြယ္တာယင္းနန္႔
မင္းရင္ရိပ္တြင္း ခိုလႈံအေရာက္လွမ္းဖုိ႔
ေမ်ွာ္လင့္တမ္းတယင္း .....။

ရိုးရွင္းစြာ ဝန္ခံဘာေရ အရိပ္ေခ်
မင္းဆိုေရ တေယာက္ေသာသူေႀကာင့္
တက္ႀကြေစ့ေဆာ္မႈ တြန္းအားနန္႔
င့ါျမစ္တစင္း အသက္ဝင္လႈပ္ရွားဗ်ာလ္
ေထာင္ခ်ီေရခရီး မရပ္မနားစီးဆင္းယင္း
မင္းေႀကာင့္ငါ ျဖစ္တည္ခရဗ်ာလ္ေယ....။
........................
ေက်းဇူးဘာ။

ပုိင္ေသ်ွ

က်ိန္စာသင့္ နွလံုးသား...

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ခေက့ေလ့
အခ်စ္၏ ခါးသီးနာၾကင္မႈတိကိုရာ
ငါ-- ေထြးေပြ႔ပိုင္ဆိုင္ခရ ။

အခ်စ္၏
ၾကင္နာ ႏီြးထီြးမႈအစားလတ္
နွင္းဆီးပန္းေခ် တစ္ပြင့္
ဘဝနွင့္ရင္း
ျမတ္နိးစြာ ငါ စိုက္ပ်ိဳးခေရ ။

လွပေရ အဆင္းနန့္
ႏူးညံ့ေရ ဝတ္မႈန္လႊာရို့
ငံုအာ အဖူးမွာ
တိုက္ခတ္လာေရ
မုတ္သုန္လီ တစ္ခ်က္ေၾကာင့္
ပန္းပြင့္ေခ်နံေဘးက
ငါစြာ..
ထိုအဝီးၾကီးသို႔
လြင့္(႐ြင့္)စိုင္လားခရ ။

ဖက္တြယ္ဖို႔ၾကိဳစားယင္း
ငါ လွမ္းအကိုင္
စူးေခ်ာင္းေခ်တိက
ငါ့လက္ကို
ညွာတာမႈကင္း
စူးနစ္ဝင္လားကတ္ေတ ။

သီြးနီတိ
ျဖာခနဲ ထြက္လာအက်
ေအာ္.........
ေဒခ်င့္ အၾကင္နာလတ္လား ေဝ
ရင္ထဲမွာ နင့္ခနဲ ခံစားလိုက္ရေရ ။

ပန္းပ်ိဳးေရ လက္က
ပန္းကိုဆြတ္ဖို႔
မတန္မရာ လားေဝ ။

နီးကပ္ဖို့ ၾကိဳးစားစဥ္မွာပင္
အသိမဲ့ေရ ငါ့ ျခီးလွမ္းတိ ေနာက္ဆုတ္
အခ်စ္၏
ထုိ..အစြန္းးတစ္ဖက္ကုိ
ငါ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္လား ရခေရ
တစ္ျဖည္းျဖည္းနန့္
အဝီး အဝီးဆံုးကိုေလ ။

နီဝင္ခ်ိန္ ညဇာ.....

ညဇာဖက္ နီ၀င္ခ်ိန္က
သခၤါရတရားကိုထမ္းလို ့
စိတ္ဓါတ္တိအ၀ိစီတြင္းဆုံးထိက်ပနာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပ်ာက္နိန္ေရလူတေယာက္ပိုင္
မျဖစ္ႏိုင္ျခင္းေတးျခင္းကိုဆိုလို ့
အိပ္ရာ၀င္ဖို ့ျပင္နိန္ယင့္….။

ေမွာင္ရိပ္သန္းနိန္ေရ အာကာျပင္ထက္က
ၾကယ္တိမလင္းေရ လမ္းမွာ
မိုးရိပ္ေခ်တိ ခိုကိုးရာမဲ့လားလို ့
အသိုက္ေပ်ာက္နိန္ေရ ငွက္ေခ်တိ
တနားဇာေခ်ရဖို ့
ရြက္ေျခာက္ပင္ကိုင္းဖ်ားတိကို
လိုက္ရွာနိန္ကတ္ယင့္….။

ခႏၶာကိုယ္သြီးသားထဲက
ခြန္အားတိကို ထုတ္ေရာင္းပနာ
တရက္လုံးရုန္း
ေဂါင္းဆုံးကျခီဖ်ား
ေခြ်းတိစီးက်လားမွ
ရလာေရ ဒဂၤါးေခ်ကို
ဆန္တစ္သိုက္၀ယ္ပနာ
အိမ္ျပန္လာေရ အမိတေယာက္မ်က္ႏွာမွာ
အေခ်သုံးေယာက္၀မ္းဆာနိန္ဖို ့ဗ်ာယ္လို ့
စိုးရိမ္စိတ္အပူလွိဳင္းတိျဖတ္လို ့
တထြာ၀မ္းနန္ ့
ဆီခမ္းနိန္ကတ္ရေရ ဘ၀
ပကတိဒုကၡကို
က်င္ကိုင္နိန္ကတ္ရယင့္….။

နီ၀င္ခ်ိန္ညဇာ
ငါရို ့ရခိုင္ျပည္မွာ
ေဒပိုင္ နီ၀င္ခ်ိန္ညဇာ
ငါရို ့လျခမ္းျမီမွာ
တခုပိုင္ေလ့ မလွပါ…..။

ခ်ဳ့ိတဲ့မႈ....။

တိတ္ဆိတ္နီေရ ညဥ္႔
အိပ္မေပ်ာ္နုိင္ေရ ရက္
ပသာဒ ျဖစ္နီေစာ္က
မင္းတုိက္ထား က်ိန္စာလား ...။

သံေယာဇည္ လက္က်န္
သသမ္းေခ် ခြန္းတုန္႔ျပန္ဖို႔
ဆြံ႔အနီေရ မင္းရင္ခုန္သံ
ငါမ်ား မဖတ္တတ္လုိ႔လား...။

သီကုံးခေရ ညဥ္႔ေခ်တိ
အဂုက် အထီးက်န္လုိ႔
အေဖာ္မဲ႔ ဆိတ္ျငိမ္မႈမွာ
ငါတစ္ေယာက္ တစိမျခီ ...။

ပပင္ပပန္းနန္႔
အားစုိက္ ပ်ဳိးျမဳိက္ျပီးမွ
မျဖစ္ထြန္းေရ ပန္း
ငါ ျမီရြီးမ်ား မွားခလုိ႔လား ...။


နီတဝင္ မုိးတခ်ဳပ္
မုိးထ ညဇာ အခ်ဳိးေကြ႔မွာ
သတိရဖို႔ အမွတ္တရတိ
ငါမ်ား မပီးနုိင္ခလုိ႔မ်ားလား ...။

ဆာေလာင္သူဖို႔ ေမ်ွာ္ကိုး
မြတ္သိပ္ယင္း ခ်ိနွဲ႔လာခါ
နွလုံးေခြ်းစက္ ထိန္းေရႀကား
မွိတ္လာဆုံမွ ရိပ္မိေရ ...။

.............


တီတာတာ

Happy new year 2016...

အခ်စ္ မိုင္တိုင္မ်ား...

သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္
အပူမီးကို ၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ဖို႕
သံသရာလမ္းမွာ 
ငါ . လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္..။

လက္လႈပ္မွ ၀မ္း၀တဲ့..သူ
ေျခလႈပ္မွ ၀မ္း၀တဲ့.. သူ
ပါးစပ္လႈပ္မွ ၀မ္း၀တဲ့..သူ
ေခၽြးဒီဒီက်မွ ၀မ္း၀တဲ့..သူ
သူ..သူ...သူေတြ .. .. .။

အသက္တစ္ေခ်ာင္းအတြက္ 
အသက္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္
အသက္ဆက္သူေတြျဖင့္ 
သံသရာ ၀ဲဂယက္ထဲမွာ
ငါ .. ေတြ႕ခဲ့ရတယ္...။ 

ပထမ မိုင္တိုင္းကို ငါေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီးၿပီ
ဒုတိယ မိုင္တိုင္းမွာ ငါဆက္ေလွ်ာက္ဆဲ..
ရက္ကိုလည္း ငါစားခဲ့တယ္...
လကိုလည္း ငါစားခဲ့တယ္..
ႏွစ္ကိုလည္း ငါစားခဲ့တယ္.. 
စားရင္း.. စားရင္းနဲ႕ေပါ့..
မရပ္မနားဘဲ...
တတိယမိုင္တုိင္းနားကို ငါေလွ်ာက္လာေနတယ္ ... ။ 

ဒီခရီးလမ္းမွာ 
မင္းေလွ်ာက္.. ငါေလွ်ာက္
ဆက္ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕
ငါ..လက္ကို ဖ်က္ညွစ္ရင္း
မင္း .. ငါေနာက္က လိုက္ခဲ့တယ္...
ရုပ္၀တၳဳေတြ တိုးတက္ေနေပမယ့္..
အဲဒီအထဲမွာ မင္းအတြက္ဆို
ငါ့ခႏၶာ စတိုင္းဆိုင္ထဲက 
အခ်စ္ေတြကို ေရြးထုတ္ၿပီး 
မင္းအတြက္ ငါ..ပံုေအာေပးခဲ့တယ္..။ 

  ေ၀ဟင္ေအာင္

သူသိပါစီ...

သူသိပါစီ

အမွန္မွာေတာ့ခါ
စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆုိစြာ
ေနာက္ကြယ္မွာ
တိတ္တဆိတ္ အၿခီြခံလိုက္ရေရ
ႏွလံုးသား အပုိင္းအစတိနန္႔
အလြမ္းမ်ိဳးေစ့တိ က,ရာ
ငါ့အခ်စ္စစ္၏ျပယုဂ္တစ္ခုလုိ႔
ငါၿမင္ေရ...။

ခြင့္လႊတ္သီးခံျခင္းကဂါ
အခ်စ္စစ္၏ ျပယုဂ္တစ္ခုလုိ႔ဆိုေက
ငါျငင္းဆန္ခ်င္ေရ.ခ်စ္သူ .
ၿငင္းဆန္ပါရစီ.. ။

ဇာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေက
ငါကမွ သူ႔ကုိ
ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္စြာကုိ
စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔ခ်စ္ခစြာလည္း
မဟုတ္ပါ...။

ခြင့္လႊတ္ဖို႔ဆိုစြာထက္
ငါ သူ႔ကုိ မိန္႔ပစ္ဖုိ႔
အယင္ၾကိဳးစားရဖုိ႔သိမ့္...။

သူ႔ကုိ မိန္႔ပစ္ဖုိ႔ဆုိစြာ
ငါ႔၏ အသက္ယွဴသံတိ
ရပ္တန္႔လားမွ ရပ္တန္႔ႏူိင္ဖုိ႔လုိ႔
ငါထင္ေရ...။

ငါ့အခ်စ္တိက
ပကိတိ ျဖဴစင္ေရလို႔
ငါမေၿပာခ်င္ပါ...။

ေၿပာစကားတိ ဟိခပုိင္
ခ်စ္သူကုိ ခ်စ္လုိ႔
စြန္႔လႊတ္ေရ စြန္႔လႊတ္ၿခင္းက
အခ်စ္စစ္ဆုိစြာကုိလည္း
ငါက လက္မခံခ်င္...။

စြန္႔လႊတ္ေရ ဆုိစြာ
လူေပ်ာ႔လူညံ႔ တစ္ေယာက္အလုပ္လုိ႔ရာ
ငါက ယူဆခစြာေလ...။

ေယေကလည္း သူထင္ေရပုိင္
ညစ္ေထးနီေရ စိတ္တိလည္း
ငါ႔မွာ မဟိခဖူးပါ...။

ခ်စ္သူကုိ ခ်စ္လုိ႔
ရရုိးေခ်ပုိင္ဆုိင္ခ်င္ရုံမွ်ရာ
…။

ငါ့ဘ၀မွာ
သူတစ္ေယာက္တည္းကိုရာ
ခ်စ္ခစြာလုိ႔ု႔
ငါမေျပာခ်င္ပါ...။

ေယေကလည္း 
တၿခားေသာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိလည္း
သူကလဲြလုိ႔
တစ္ဘ၀စလံုးအတြက္ခ်စ္ခစြာလုိ႔ 
မေၿပာဖူးခပုိင္
ရင္ထဲက မွန္ကန္ေရ
အခ်စ္စစ္ဆုိဟာကုိလည္း
သူ႔ကုိတြ႔ိမွ သိခရေစာ္ရာ...။

ငါ သူ႔ကုိ ရူးသြပ္ခမိလို႔
သူ႔ဥေပကၡာတိ ေအာက္မွာ
ငါအၾကိမ္ၾကိမ္ က်ယႈံးခဖူးေရ...။

ေယေကလည္
ငါဒူး မေထာက္ခ်င္ခ...။

သူ႔ဘားက
ငါေမ်ာ္လင့္ၿပီး
မက္ေမာတမ္းတခစြာ
ၿဖဴစင္ေရ အခ်စ္တခုပါရာ...။

သူ႔ကို ငါ့ ရင္ထဲက
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်စ္ခလို႔
မိန္႔ပစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားလိုက္တိုင္း
စီးက်လာေရ ငါ့မ်က္ရည္တိကုိ
ကာရန္မညီေရ
ေဒပုိင္ တပုိင္းတစ စာသားတိအၿဖစ္
ငါရီးသားခ်င္ေရ...။

သူ မျမင္ခ်င္ေကေတာင္
တေခါက္ေလာက္လွည္႔ၾကည႔္ၿပီး့
သူ မဖတ္ခ်င္ေကေတာင္
ရင္ဘတ္ထဲမွာ မွတ္ထားပီးပါလုိ႔
ငါေတာင္းဆုိဖုိ႔ဆုိေက
ငါတရားစေကေလာက္လြန္ဖုိ႔လား ...။

ငါဆိုေရ
သူမခ်စ္ေတ ငါက
ငါ႔အတြက္, သူ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔အတြက္
ငါ႕ႏွလံုးသားကိုရင္းျပီး
ဒဏ္ရာတိ ဗရဗြက္
တစ္ဘ၀စာ ထာ၀ရ တူးဆြဆဲဆိုစြာကုိ
သူ သိပါစီ…။

သူ႔ အေပၚထားေရ
ငါ့အခ်စ္တိရာ စစ္မွန္ခဖုိ႔ဆုိေက 
ငါ့ႏွလံုးသား ဒဏ္ရာတိ
ရင္ထဲမွာ သည္းထန္နီေရအလြမ္းမိုးတိ
အခ်ိန္ဆိုေရ စီရင္ခ်က္နန္႔အတူ
ေလာင္ကၽြမ္း ျပာက်ပါစီ.. .။

ငါ့ႏွလံုးသား
သီဆံုးလားသည့္တိုင္ေအာင္
သူရုိ႔တိ
ထာ၀ရ ေလာင္ကၽြမ္းနီပါစီလုိ႔
ဆႏၵၿပဳယင္းပါ...။
.............
ပုိင္ေခ်
ကဗ်ာခ်စ္သူဘေလာ့မွ'

ရင္ကြဲနာ...

ရင္ကြဲနာ...

ျခစားလားခေရ ႏွစ္ေပါင္း
ႏွစ္ရာေက်ာ္
အႏႈိင္းမဲ့ အဆံုးအယႈံး
သမိုင္းထဲကရုပ္ၾကြင္းတိ
ထိုတစ္စု ေဒတစ္စု
အဘာကယ္ပါ
အမင္ကယ္ပါ
ေခၚနိန္ကတ္ေတ...။

ရညိွတက္နိန္ေရ
ေက်ာက္ဆစ္တိ
ခြာခ်ဖို႔လူမဟိ
သမိုင္းက ဟားတိုက္ခံထားရေရ
လူမ်ိဳးတစ္စု
ၾြကင္းလားခေရ ဟင္းဇကြဲတိပိုင္...။

အိမ္မက္ထဲက
ႏွစ္ေပါင္း ငါးေထာင္က
ငါ့ကို နိန္႔တိုင္း
ေျခာက္လန္႔ွကတ္ေတ...။

..........
ေအးေမာင္(ရင္အံုေတာ္ဓာတ္)

အခ်စ္ ဒုကၡေသ...

ရိုးမေတာင္ၾကီးေလာက္ခ်စ္ေကေလ့
ဆီးစိေခ်ေလာက္
ငါ့အခ်စ္ကို နင္နားမလည္...၊

ကမၻာၾကီးကို မ်ိဳျပ
ရင္ကအခ်စ္ကို
ဦးေမာင္သိန္းေတးျခင္းဆိုပနာ
ငိုလို ့ျပေကေလ့
လေရာင္ပိုင္ လူပ်က္လုပ္နိန္ေရလို ့
နင့္က ငါ့ကို ထင္ေရ...၊

မြန္းေရ ညိဳေခ်
ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္က
ရီတိအားလုံးကို
ေသာက္ထားရေရပိုင္ဗ်ာယ္
ငါ့၀မ္းက
အခ်စ္တိနန္ ့ဖဖူးေရာင္
၀မ္းၾကီးသည္မေတာင္
ဆရာေခၚေလာက္ေတ...၊

ဘ၀မွာ
ရက္ေပါင္းသုံးေသာင္းေက်ာ္ရာ
ပိုင္ဆိုင္ရေကေလ့
စစ္ေတြျမိဳ ့လမ္းမၾကီးမွာ
နင့္ကို လိုက္ေကာနိန္ရစြာ
ရက္ေပါင္းသုံးေထာင္ေက်ာ္လားခဗ်ာယ္...၊

ႏွလုံးသားကမ္းစပ္မွာ
အခ်စ္ေက်ာက္ေဆာင္တိ
အျပဳံးပန္းနန္ ့ၾကိဳနိန္ေကေလ့
နင့္အၾကင္နာလွိဳင္းက
တစ္ခါေလ့ သတင္းလာမမိန္း...၊

ေအာင့္ေရ ညိဳေခ်
ရင္ဖတ္ထဲက
အခ်စ္စပါးခင္း
၀င္းပလို ့ရင့္မွည့္နိန္ေကေလ့
နင့္ကလာလို ့မရိတ္ပီးဂါ..၊

နင့္အိမ္ရွိမွာ
ဂီတာတေဒါင္ေဒါင္နန္ ့
ဘီလူးတစ္ေကာင္
ေၾကာင္နိန္ဗ်ာယ္ လတ္
လူတိကေျပာနိန္ကတ္ေတ

ေျမာက္ဦးကဘီလူး...

သဇင္...

နန္းထိုက္ ေတာ္ဝင္ ပန္းသဇင္..။

ပန္း သဇင္...

ေတာ္ဝင္ သဇင္...။

*ရကၡကႏၲာရ*

*ရကၡကႏၲာရ*

ရီေခ်တစက္
မတြိရပ်ာယ္လို ့
ထင္ရေလာက္ေတ
ေဒကႏၲာရ
ႏွစ္ႏွစ္ရာေက်ာ္ပူေလာင္ျခင္းတိနန္ ့
ေျခာက္သြိအက္ကြဲ
မြန္းက်ပ္ပိတ္ဆို႔ပနာ
မရဏသံစဥ္ေတးျခင္းတိဆိုလို ့
ပဋိပကၡသဲမုန္တုိင္းတိတိုက္ပနာ
အခ်င္းခ်င္းခြပ္လို ့အေတာင္ကြ်တ္နီကတ္ေတ
ေဒမ်က္ႏွာစာထက္မွာ
သကၠရာဇ္ၿခီရာတိ
သြီးမတိတ္သိမ့္ --။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အနာဂါတ္
စကားလုံးတိေပ်ာက္နီေရ
ေဒအဘိဓါန္က
နတ္ဆိုးတေကာင္ပိုင္
အာရုံမွားတိ ခ်ေကြ်း
အဓိပၸါယ္လြဲနီေရလမ္းတိ
ခင္းပီးထားယင့္ --။

ဇာပင္ျဖစ္ျဖစ္
ပြင့္ဖူးသစ္ရုိ႕ရာစု
ေခတ္သစ္ကိုထုဆစ္ဖို႔
ႏွလုံးသားနန္႔ေျပာေရစကား
ႏွလုံးသားနန္႔နားေထာင္
၀ံလက္ေတာင္ဖံတိခတ္ပနာ
အာကာျပင္မွာ ဇကုန္ပ်ံကတ္မည္ --။

(ခိုင္ေအာင္ေအာင္)

သရဖူ

သရဖူ

ယံုၾကည္မႈ ထုတ္တန္းကိုကိုင္
ရုန္းႏုိင္သမွ် ခြန္အားကိုညစ္
အမွန္တရား ေအာက္
အႏုိင္ႏွင့္ အယႈံးကို
အေလာင္းအစားျပဳလိုက္ယင့္…။

လက္တစ္လံုးျခား ျပံဳးလို႔
အားသာတုန္း ခဏ
လီဘ၀င္ကို ခိုတြဲ
ဘ၀ မိဗ်ာယ္လား….။

မတူေရ ခြန္းအားနန္႔
င့ါလက္ေပၚက ဓါး
အစြမ္းမျပနုိင္ခလည္း
အလွည့္ဆိုစြာ
တံခါးမေခါက္ဘဲ ေရာက္လာတတ္စြာ
မမိန္႔ပါေက့ ….။

ဦးမက်ိဳးသိမ့္ေရ အခိုက္
မိုးေကာင္းတုန္းျဖစ္လို႔
ေအာင္နုိင္တံုးေဆာင္းထား သရဖူ ….။

မင္းယႈံးေက တစ္လွည့္
မင္း၀တ္စင္းလို႔ ငါကို ျပန္ဆက္
တစ္လွည့္ေဆာင္းမယ္ သရဖူ…။
...................

ေစာစစ္