ဒါေပမယ့္လည္း အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ သူ႔ကို ကူညီမယ့္သူ တစ္ေယာက္မွ ေရာက္မလာခဲ့ပါဘူး။
သူဟာ လေပါင္းမ်ားစြာၾကာတဲ့အထိ ျဖစ္သလိုပဲ ကြ်န္းအနားမွာရွိတဲ့ စားစရာေလးေတြကို ရွာေဖြစားေသာက္ ေနထုိင္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူရွာေဖြ
ထားတဲ့ လိုအပ္တဲ့ အသံုးအေဆာင္ေလးေတြကို သူ႔ရဲ႕ ယာယီတဲေလးထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားေလ့ရွိပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူအမဲလိုက္ျပီးျပန္အလာ သူ႔တဲေလး မီးေလာင္ေနတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြလည္း အားလံုး မီးထဲပါသြားတာေတြ႔လိုက္
ရတယ္။ သ႔ူမွာက်န္ခ့ဲတာဆိုလို႔ ေက်ာေပၚ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးပဲရွိပါေတာ့
တယ္။
ပထမေတာ့ သူအရမ္း အ့ံအားသင့္ျပီး ေၾကာင္ေနခဲ့တယ္။ နည္းနည္းလည္းၾကာေရာ ေဒါသေတြထြက္လာျပီး “ဘုရားသခင္က လူသားေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတာဆို။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုက်ေတာ့ ဘာလို
႔ဒီလို ကံေတြဆိုးေနရလဲ ေျပာပါအံုး။
ကူကယ္ရာမဲ့တဲ့ ဘဝကေန အခုဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ့ပိုင္ဆိုင္သမွ် ေလးေတြေတာင္ မီးထဲပါသြားျပီ။ ကြ်န္ေတ္ာ့က်မွ ဘာလို႔အျငိဳးတစ္ၾကီးနဲ႔ ဒီလိုျဖစ္ေစရတာလဲ” ဆိုျပီး ေအာ္ဟစ္ေနေတာ့တယ္။
သူငိုေၾကြးေနတုန္းမွာပဲ သူ႔ဆီကို သေဘၤာတစ္စီး စိုက္စိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ေရာက္လာတာကို ေတ႔ြလိုက္ရတယ္။
ကပ္တိန္ၾကီးက သူ႔ကို ကယ္ဆယ္ခဲ့ျပီး ျမိဳ႕ဆီကို ျပန္ေမာင္းႏွင္သြားပါတယ္။ သူလည္း သူ႔ကံၾကမၼာကို ဘယ္လိုမွ မယံုၾကည္ႏိုင္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ကပ္တိန္ၾကီးကို “ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို ဘယ္လို ရွာေတြ႔ခဲ့တာလဲ” လို႔ ေမးလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ကပ္တိန္ၾကီးက က်ဳပ္တို႔က ဒီသမုဒၵရာကို ျဖတ္ျပီး ဟိုဘက္ႏိုင္ငံကို
သြားဖို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘက္က မီးခိုးတန္းၾကီး တက္လာတာျမင္ျပီး ဘာျဖစ္တာပါလိမ့္ဆို ၾကည့္ရင္း ခင္ဗ်ားကို ေတြ႔တာပါပဲ”ဆိုျပီး ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အဆိုးေတြျဖစ္လာတိုင္း အဆိုးကံၾကမၼာထဲေရာက္မယ္ဆိုတာမ်ိဳး ေတြးမထားသင့္ပါဘူး။
ဒီလိုအဆိုးေတြကေနလည္း ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ရလာဒ္ေတြ ျဖစ္လာတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အဆိုးေတြၾကံဳလာတာနဲ႔ အျပစ္ထိုင္တင္ေနမွာထက္ ၾကံဳလာသမွ် အေျခအေနေတြကို ကိုယ့္ဘက္က အေကာင္းဆံုး တုန္႔ျပန္ ဖို႔ပဲ လိုအပ္တာပါ။
ဂႏၲဝင္ မဂၢဇင္း
No comments:
Post a Comment