မတူညီတဲ့ လူေတြၾကားမွာ..။

ဘ၀ကို သမရိုးက် ျဖတ္သန္းရင္း 

မကုန္ဆံုးလို။

အားလံုးက တိုက္တြန္းေနတဲ့ 

ကိစၥတခုကို အလြယ္တကူ

 ေခါင္းညိတ္ဖို႔ထက္ ခါးခါးသီးသီး

 ျငင္းဆန္ခ်င္စိတ္က ပိုမ်ားေနမိတယ္။

ဒါဟာ ဘ၀အတြက္ 

ထြက္ေပါက္တခုမွမဟုတ္တာ။
ေက်းဇူးျပဳျပီး မသနားၾကပါနဲ႔။
သူတပါးရဲ႕ သနားမႈေအာက္မွာ 

မရပ္တည္ခ်င္လို႔ပါ။
‘နင့္အတြက္ ေျပာတာ’ တဲ့လား .. ။

ေက်းဇူးတင္ပါရဲ႕ .. 

ဆက္မေျပာၾကပါနဲ႔ေတာ့။
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္လည္း နားလည္ပါတယ္။
အလြယ္လမ္းလဲ မလိုက္ခ်င္။ 

လြယ္လြယ္နဲ႔ ရတဲ့အရာကိုလဲ မလိုခ်င္။

ကိုယ့္ဘ၀အဆင္ေျပဖို႔ 

တပါးသူကိုလဲ နင္းမတက္ခ်င္။
တကယ္ေတာ့ ..
ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သာ 

ဖန္တီးတည္ေဆာက္ခြင့္ရွိပါတယ္။

ျဖစ္လာတဲ့ အေကာင္းအဆိုးေတြကို 

ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ခံရဲဖို႔ကသာ အဓိက။
ဆရာမတေယာက္ေျပာဖူးတဲ့ စကား ..
‘သတိၱ ဆိုတာ လုပ္ရဲတာ တခုထဲမဟုတ္ဖူး ..
ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့ 

အလုပ္တခုအတြက္ ျဖစ္လာမဲ့ အက်ဳိးဆက္ကို ခံရဲတာလဲ သတၱိပဲ’ .. တဲ့။
မွန္တယ္။
သတၱိရွိရွိ လုပ္ရဲတဲ့အလုပ္တခုအတြက္ 

သတၱိရွိရွိ ခံရဲတယ္။

အဲဒီအတြက္ အထင္ေသးမဲ့ မ်က္လံုးေတြ ..
အျပစ္ေျပာမဲ့ စကားလံုးေတြ ..
ရင္ဆိုင္ရမဲ့ ဒုကၡေတြက 

ခါးသီးမယ္ဆိုတာ ၾကိဳသိေနပါရဲ႕။

ဒါေပမဲ့ .. .. ..
အခါးၾကိဳက္တဲ့ ကိုယ့္အတြက္ 
ဒါေတြကို မႈစရာမလိုပါ....,,။
***