•••••••••
ဘ၀ဆိုတာ တိုက္ပြဲမဟုတ္တဲ့အတြက္
အႏိုင္အရံူးကို သိပ္ၿပီးအေလးမေပးသင့္သလို
ၿပိဳင္ပြဲလည္းမဟုတ္ေလေတာ့…
အဆင့္ ဆိုတာမ်ဳိးလည္းသိပ္အေရးမစိုက္သင့္ပါဘူး။
လူလူခ်င္းဆိုတာ….
နားလည္မူ နည္းနည္းပိုလာရင္ အထင္လႊဲမႈ နည္းနည္းေလွ်ာ့နည္းသြားမွာျဖစ္သလို
ခြင့္လြတ္မူ နည္းနည္းပိုလာရင္
စိတ္ရႈတ္ေထြးမူ နည္းနည္းက်ဆင္းသြားမွာပဲ။
ကိုယ့္ရဲ႕အျမင္ ကိုယ့္ရဲ႕အသိနဲ႔
သူတစ္ပါးကိုျဖစ္ျဖစ္ ကိစၥတစ္ခုကိုျဖစ္ျဖစ္
မွန္တယ္ မွားတယ္ဆိုၿပီး အလ်င္စလို
သြားမဆံုးျဖတ္ပါႏွင့္။
သူမ်ားတကာနဲ႔
ကိုယ္နဲ႔အျမင္ခ်င္း ယံုၾကည္မူခ်င္းတူေအာင္
ဘယ္ေတာ့မွ သြားမေတာင္းဆိုပါႏွင့္။
နားလည္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆမ်ဳိးနဲ႔
ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ားကိုသြားမေမွ်ာ္လင့္ပါႏွင့္။
လူတိုင္းလူတိုင္း သူ႔အျမင္နဲ႔ သူ႔အေတြးနဲ႔ ရိွၾကပါတယ္။
သူမ်ားကို ကြယ္ရာမွာ မေ၀ဖန္ပါႏွင့္။
သူမ်ားေ၀ဖန္မည္ကို္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မစိုးရိမ္ပါႏွင့္။
အလကားအသံုးမက်တဲ့လူကို ဘယ္သူ႔မွမေ၀ဖန္ခ်င္သလို
ထူးခြ်န္ေလ အေ၀ဖန္ခံရေလဆိုတာ ဓမၼတာပါပဲ။
သူမ်ားရဲ႕အထက္မွာရိွတဲ့အခ်ိန္မွာ
သူမ်ားကို လူလို႔ ထင္သင့္သလို…
သူမ်ားေအာက္ကို ေရာက္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လူလိုထင္သင့္ပါတယ္။
ဘဝဆိုတာ ခရီးသြားျခင္းနဲ႔ တူတတ္ပါတယ္။
ရလဒ္သည္ ပန္းတိုင္မျဖစ္သင့္ပါ။
ခရီးစဥ္ကိုသာ အာရံုျပဳခံစားႏိုင္ၾကပါေစ။
ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္
ပင္ပန္းဆင္းရဲတယ္ဆိုေပမဲ့…
လမ္းေဘးက
လွပတဲ့ရူ႔ခင္းေတြကိုေတာ့ ခံစားတတ္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့သင့္ပါေၾကာင္း……။
Ref: Wechat
Credit >> Sya Aung Ko Latt
No comments:
Post a Comment