လိပ္ကလည္း ငါးကေလးေမးတဲ့ ေမးခြန္းကို ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ျပန္ေျဖပါတယ္။ “
ငါ့ဟာငါ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ဝန္းက်င္တစ္ခုကို လိုခ်င္လို႔ေလ၊ မျမင္ခ်င္တာမျမင္ရေအာင္ ေနတတ္သလိုေနတာေလ။ “
ဒီေတာ့ ငါးကေလးက “သူမ်ားေတြမင္းကို ငေၾကာက္လို႔ေျပာေနတာ မင္းျပန္မၾကားမိဘူးလား။” လိပ္ကေလးက ငါးေလးကို တစ္ခ်က္ၿပဳံးျပရင္းနဲ႕ ခုလိုျပန္ေျဖသတဲ့။
“ဒီအခ်က္က မင္းနဲ႕ငါနဲ႕ မတူတာပဲ။ ငါတို႔လိပ္မ်ိဳးေတြက မင္းတို႔ေတြ ဘာေၾကာင့္အသက္ရွည္ရသလဲသိလား။ အရာအားလုံးကို လိုက္ခံစားမေနပဲ တို႔ေတြက ဘဝမွာ ဘာအေရးႀကီးသလဲဆိုတာကို ပိုအဓိကထားတယ္။
သူမ်ားေတြရဲ႕ အေျပာေတြကို အျမင္ေတြကို လိုက္ဂ႐ုစိုက္ၿပီး မခံစားေနဘူးေလ။
တစ္ခုခုႀကဳံလာလို႔ ငါ့ရဲ႕အခြံထဲ ေခါင္းဝွက္လိုက္တဲ့အခါ ငါ့ကိုငေၾကာက္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ ငါမရွက္ဘူးေလ။ သူတို႔ရွက္ေနလို႔ ငါ့အႏၲာရယ္က မေအးသြားဘူးေလ။
အဓိကက ငါလုံၿခဳံေနဖို႔လိုတယ္။ သူမ်ားရဲ႕အျမင္ေတြ အေျပာေတြကိုေၾကာက္လို႔ ငါ့အႏၲာရယ္ေတြ ငါမေရွာင္ရင္ ငါပဲခံရမွာေလ။ အဲ့ေတာ့ ေျပာခ်င္တာေျပာၾကပါေစ ငါ့ရဲ႕မွန္ကန္တဲ့ ခံယူခ်က္အတိုင္းပဲ ေနလိုက္တယ္။
“ကိုယ့္ကိုႏွစ္သက္တဲ့သူက ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ မေကာင္းတာပဲလုပ္လုပ္ အျမင္ၾကည္ေနေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုမႏွစ္သက္တဲ့သူကို ဘယ္လိုပဲ ေကာင္းတာလုပ္ျပလုပ္ျပ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အေကာင္းမျမင္နိုင္ဘူး။
ဒီေတာ့ သူတို႔အျမင္အေျပာေတြထက္ ကိုယ့္လုပ္ရပ္က မွန္ေနရင္ရၿပီ။ ဘယ္သူေတြ ကိုယ့္ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေျပာေျပာ လိုက္ရွင္းျပေနစရာ မလိုဘူး။ တစ္ခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ကအမွန္ေတြကို ကိုယ့္ကိုယ္စားေျပာေပးလိမ့္မယ္။
-မာရင္ရင္
Credit to မႏုႆ ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေလးမ်ား
No comments:
Post a Comment